Atların Şeker Bağımlılığı: Neden Bu Kadar Seviyorlar?

Atların Şeker Sevgisi: Neden Bu Kadar Bağımlılar?

Atların şeker sevgisi, aslında sadece bir keyif meselesi değil! Bu sevimli hayvanların tat alma mekanizmaları oldukça gelişmiştir. Atların dillerinde bulunan tat alma tomurcukları, şekerin tadını algılayan T1R2 ve T1R3 proteinlerinden oluşan özel reseptörlere sahiptir. Bu reseptörler, glikoz ve fruktoz gibi tatlı molekülleri algılayarak atların beyinlerine tatlı sinyallerini iletmektedir.

Yarışa katılan atlar, yoğun fiziksel aktivitelere gireceği için şeker, mükemmel bir enerji kaynağı olarak öne çıkmaktadır. Aslında tüm atlar, sağlık ve performanslarını sürdürebilmek için belirli bir oranda şekere ihtiyaç duyarlar. Şeker, kasların çalışması için gerekli enerjiyi sağlamaktadır. Ancak, bu dengeyi iyi korumak da son derece önemlidir.

• Atların yemlerindeki şeker ve nişasta oranı, onların enerji ihtiyaçlarına uygun olmalıdır.
• 600 kg ağırlığındaki sağlıklı bir at için önerilen maksimum oran, yem başına 1-2 gram şeker ve nişastadır.

Şeker tüketimi, atların beyninde bulunan ödül merkezi ile de oldukça ilişkilidir. Şeker, dopamin salgısını artırarak beyinlerinde bir ödül hissi oluşturur. Bu sinirsel ödül mekanizması, atların şeker tüketimine karşı bir tür bağımlılık geliştirmesine yol açabilir. Şeker, beyinde pozitif bir geri bildirim döngüsü oluşturur ve bu durum atların daha fazla şeker istemesine sebep olur.

Ayrıca, atların insanlarla kolayca bağ kurabilme yetenekleri, şeker tüketimini bir bağ mekanizması olarak algılamalarına da katkı sağlamaktadır. Bu durumda atlar, şekerle olan ilişkilerini daha da derinleştirirler.

Kaynaklar: Cavalor, IHF

İlginizi çekebilir:

Kaynak: Webtekno