Portsmouth Üniversitesi fizikçilerinden Melvin Vopson’un yaptığı bir araştırmaya göre milyarlarca WhatsApp konuşması, milyarlarca Tweet, sayısız SMS ve milyarlarca YouTube videosu gibi bizim oluşturduğumuz dijital veriler, dünyanın ağırlığını bir nebze de olsa ağırlaştırıyor.
Tabii bu, çok uç bir konsept zira ortada bunu kanıtlayabilecek pek fazla unsur bulunmuyor. Yakın zamanda Vopson tarafından anti-madde patlamalarına dayalı yapılan bir deney sonucunda, bilim camiasını dijital verinin sadece kütleye sahip olmakla kalmayıp aynı zamanda maddenin garip yeni bir hali olabileceğine dair garip bir teori ortaya çıktı.
350 yıl içinde dijital verilerimizin ağırlığı dünyadaki tüm atomlardan daha ağır basabilir
Geçmişte yapılan araştırmalara göre sınırsız dijital büyüme, Dünya kütlesinin önemli bir bölümünün sonunda dijital bilgi biçiminde olmasına yol açabilir. Hatta 350 yıl içinde bazı uzmanlar dijital verilerimizin ağırlığının Dünya’daki tüm atomlardan daha ağır basabileceğini düşünüyor. Böyle bir teori, belirli koşullar altında kütleyi nasıl hesapladığımızı değiştirebilir ve bize karanlık maddenin doğası hakkında daha iyi bir fikir verebilecek yeni teorilere yol açabilir.
Vopson tarafından yapılan deney tüm bunları destekliyor. Kendisi konuyla ilgili şunları söylüyor: “Bir elektrondaki bilgi, onun kütlesinden 22 milyon kat daha küçüktür ancak bilgi içeriğini onu silerek ölçebiliriz. Biliyoruz ki, bir madde parçacığını bir anti-madde parçacığıyla çarpıştırdığınızda, birbirlerini yok ederler ve parçacıktan gelen bilgi yok edildiğinde bir yere gitmek zorundadır.”
Bilgi yüklü bir elektronun yok edilmesinde çok spesifik radyasyon dalga boylarını aramak, daha geniş bir sistem içindeki termodinamiğin başka bir özelliği olmaktan ziyade parçacıklar içinde bir enerji biçimi olarak bulunan bilgiler arasındaki bağları sıkılaştırır. Maddenin temel bir özelliği olarak bir tür içsel, bilgiye dayalı enerji bileşeni bulmak, yeni bir tür fiziksel durum olarak da nitelendirilebilir.
Atomlar katı halde birleşip sıvı ve gaz halinde akabilir, plazma halinde dağılabilir ve Bose-Einstein yoğuşmaları olarak uyum sağlayabilir veya bilgi taşıyıcıları olarak düzensizliği azaltabilirler. Deney tamamlanana kadar Vopson’un hipotezi merak uyandırıcı olsa da tartışmalı bir fikir olarak kalacaktır. Ancak doğru olduğu ortaya çıkarsa, sonuçları gerçekten çok büyük olabilir.
Kaynak: Webtekno
