1961 yılında, Amerikalı lastik üreticisi Goodyear, renkli ve ışıklı lastikler üretmek için yenilikçi bir harekete geçiş yaptı. Bu lastiklerin amacı, potansiyel trafik kazalarını önlemekti; ancak, işler planladıkları gibi gitmedi.
Kıyafete uygun araba lastiği seçimi fikri, dönemin heyecan verici bir düşüncesiydi. Goodyear’da çalışan kimyager William Larson, şirketin çeşitli renklerde boyanabilen yeni bir lastik üretmesini sağlayan “neotan” adında özel bir poliüretan bileşiği geliştirdi. Goodyear Geliştirme Müdürü John J. ise, şirketin yarı saydam lastiklerinin arabalarla birlikte kadınların kıyafetlerine de uyum sağlayacak şekilde her renkte üretilebileceğini belirtti. Hatta, aralarında geçen bir diyalogu şöyle canlandırdı: “Charlie, dışarı çık ve lastikleri değiştir. Bu gece mavi elbisemi giyeceğim.”
Bu inovatif lastikler, ışığın geçmesine izin verme yeteneğine sahipti. Yarı saydam malzeme, yeşil, sarı, mavi ve kırmızı gibi çeşitli renklerde boyanabiliyor ve içine yerleştirilen ampüllerle donatılıyordu. Böylece, yağmurlu ve sisli havalarda aracın görünürlüğü artıyordu. Test sürüşleri yapıldığında, yoldaki herkes bu ilginç tasarımı görünce şaşkına dönmüştü. Sonuçta, 1960’lardan bahsediyoruz…
Ancak, bu yenilikçi lastiklerin karşılaştığı pek çok sorun vardı. Öncelikle, kullanılan malzeme üretim açısından oldukça pahalıydı. Test sürüşleri sırasında fark edilen bir diğer sorun ise, bu lastiklerin diğer araçlar ve yayalar tarafından dikkat dağıtıcı bir unsur olarak algılanmasıydı. Bu durum, kazaları önlemekten ziyade daha fazla kazaya yol açıyordu. Ayrıca, bu lastikler, klasik lastiklere göre çok daha hızlı bir şekilde yıpranıyordu. Tüm bu nedenlerle, Goodyear’ın ışıklı lastikleri piyasaya sürülmeden geri çekildi.
Kaynaklar: Car Expert, The Drive
İlginizi çekebilir:
