Yeni bir araştırmaya nazaran, Meksika Körfezi boyunca sığ sularda, sulak alanlarda ve açık denizlerde çevresel risk oluşturan binlerce terk edilmiş ve kapatılmamış petrol kuyusu bulunuyor.
Nature Energy’de yayınlanan bir araştırma, Meksika Körfezi boyunca ve Alabama, Louisiana ve Teksas’taki sularda 14.000 terk edilmiş petrol ve gaz kuyusu olduğunu buldu. Araştırmacılar, ABD Güvenlik ve Çevresel Uygulama Bürosu’ndan Körfez’de açılan 80.000’den fazla kuyu hakkında data topladıktan sonra, bu atıl kuyuları kapatmanın maliyeti üzerine bir tahlil yürüttüler.
Kuyuların birçok kapatılmış olsa da, yaklaşık 14.000 tanesi açık bırakıldı. Araştırmacılar, kuyuları kapamanın çevresel ziyanı önleyeceğini, lakin bunun 30 milyar dolara kadar çıkan bir maliyeti olabileceğini söylüyor.
Kapatılmamış petrol ve gaz kuyuları, atmosferde biriken güçlü bir sera gazı olan metan sızdırabiliyor. Metan gazı daha küçük bir alanda biriktiğinde boğulmaya neden olabilir ve ayrıyeten yanıcıdır. Kuyuların toplulukların yakınında olması ve konutlara sızması kıymetli bir tehlike oluşturabilir. Bu terk edilmiş ve kapatılmamış kuyuların yaklaşık 13.000’i ABD federal yahut eyalet sığ sularında bulunuyor. Çalışmanın muharrirleri, kapatma konusunda bu kuyulara öncelik verilmesi gerektiğini belirtiyor.
Louisiana Eyalet Üniversitesi Güç Araştırmaları Merkezi’nde bir doçent olan çalışma muharriri Greg Upton, bir basın toplantısında, “Sığ su altyapısından metan sızıntılarının yüzeye çıkması muhtemeldir” dedi ve ekledi: “Kıyıdan daha uzaktaki daha derin kuyulara odaklanmak yerine, kıyıya yakın sığ su kuyularına odaklanmak, maliyetlere nazaran daha fazla çevresel yarar sağlayacaktır.”
Maliyet hangi etkenlere bağlı?
Daha evvelki araştırmalar, bu kuyuların kıymetli bir su kirliliği kaynağı olabileceğini ve arsenik dahil olmak üzere başka toksinleri sızdırabileceğini gösteriyordu. Kuyuların kapatılması, personellerin petrol ve gazın geldiği rezervuarı doldurmak için çimento kullandığı bir süreci içerecektir. Upton’ın söylediğine nazaran kuyuya bir tıkaç yerleştirilir ve akabinde üzerine daha fazla çimento dökülür. Bu süreçle ilgili maliyet çoklukla ne kadar çimento kullanıldığına ve kuyuyu farklı pozisyonlarda hakikat bir halde tıkamak için gereken araçlara nazaran belirlenir.
Körfez’de kıyıdan daha uzak olan derin su kuyularını tıkamak daha da sıkıntı. Takımın belirttiğine nazaran, sığ sulardaki kuyular, incelenen yerlerin %90’ını temsil ediyor ve bunların kapatılması, tahmini 30 milyar doların sadece %25’ine muhtaçlık duyacak. Çalışmanın muharrirleri, “Bataklık bir ortamdaki kuyulara ulaşmak için dalış ekipmanı gerekmeyebilir, lakin çok derin su kuyularına dalgıçlar tarafından bile erişilemez. Uzaktan çalıştırılan araçlar üzere kıymetli teknolojiler gerektiriyor” diye yazıyor.
Ne yazık ki, tüm bu kuyuların yakında tıkanması pek mümkün görülmüyor. Operatörler, artık gereksinim duyulmayan petrol ve gaz kuyularını tıkamaktan sorumlu, fakat kimi şirketler kolay bir halde uzaklaşmayı yahut mülkiyeti devretmeyi tercih ediyor. Bir kuyudan yasal olarak sorumlu olan kimsenin kalmaması durumunda, o kuyu “terk edilmiş” hale geliyor.
Reuters’in bildirdiğine nazaran, ülkedeki kimi eyaletlerin bu kuyuları tıkamak için programları bulunuyor ve Biden idaresi geçtiğimiz yıl terk edilmiş kuyular için 4 milyar doların üzerinde bir bütçe ayırdı. Fakat bu, Körfez’deki atıl kuyuların kapatılması için gereksinim duyulacak ölçünün ufak bir kısmına denk geliyor.
Araştırma müellifleri, kuyuların çevreyi nasıl etkilediğine dair soruları yanıtlamak için Louisiana Doğal Kaynaklar Departmanındaki araştırmacılarla birlikte çalışıyor. Upton, “Gerçek bir iklim maliyet-fayda tahlili yapmak için bu kuyuların gerçek metan emisyonlarını kestirim etmelerine yardımcı oluyoruz” diyor.
