Ama ellerimizi bu kadar kullanışlı yapan, birebir vakitte onları robotik olarak tekrar yaratmak için mutlak bir kabus haline getiren tıpkı taraflardır. Bu nedenle, bir araştırma grubu insan kaynaklı kıskaç dizaynını tesbih böceği lehine terk etti.
Japonya’nın Tohoku Üniversitesi’nden Dr. Josephine Galipon ve grubu tarafından tasarlanan yeni sistem, “nekrobotik” örümceklerle yapılan daha evvelki çalışmaları temel alıyor fakat hala hayatta olan böceklere dayanıyor. Galipon, Biological Organisms as End Effectors isimli kitabında “Bildiğimiz kadarıyla, burada önerdiğimiz robotik kollar için uç efektörler olarak kullanılan tüm canlı organizmaların daha evvel bir örneği yoktur.” Grup, süreksiz olarak bir robotun eli olarak hizmet etmek için hem yakalanan tesbih böceğine hem de kitonlara (küçük deniz yumuşakçaları) güveniyor.
Tesbih böceği halinde robotlar geliyor!
Önce hayvanların robotun manipülatör kolunun ucunda oturması için 3D baskılı küçük koltuklar, akabinde sırasıyla pamuk tutamlarını ve batık mantarı toplayarak tesbih böceği ve kitonları vazifeye hazırladılar. Sonuçlar, nitekim de ümit vericiydi: tesbih böceği ilgisini kaybetmeden evvel yaklaşık iki dakika pamukla uğraşırken, kitonlar mükafatlarını kaptı. Su altında vantuz ve gibisi mekanik prosedürlerin kullanılmasındaki mevcut zorluklar göz önüne alındığında, kitonun pamuğu bir formda kavrayabilmesi umut vericiydi. Doğrusu, bu erken konseptlerin fonksiyonel ve verimli robotik sistemlere potansiyel olarak uyarlanmasından evvel çok daha fazla işin tamamlanması gerekiyor.
Ekibin çalışması birebir vakitte, test hayvanlarının kendi iradeleri dışında performans göstermeye zorlanıp zorlanmadığı ve bu cins motivasyonların nasıl sağlandığı üzere refahı hakkında etik soruları gündeme getiriyor. Galipon, New Scintist’e “Özellikle hassas hayvanlar için, işbirlikçi bir bağlantıyla bir tıp karşılıklı etkileşim kurmak istiyoruz” dedi. “Bu, evcilleştirmeden biraz farklı lakin yeniden de hayvanın gününü yaşayabileceği bir işbirliği.”
