Amelia Earhart, günümüzde pek çok farklı nedenle anılan bir isim. Bir bayan pilot olarak çığır açan başarılarıyla havacılık tarihinin en değerli isimlerinden biri olmasından Atlantik Okyanusu’nu tek başına uçan birinci bayan olmasına kadar pek çok başarısıyla tarihe geçti.
Ancak Earhart’ın günümüzde en fazla hatırlandığı anlardan biri, Temmuz 1937’de Dünya’nın etrafındaki uçuşuna başladıktan sonra gizemli bir biçimde ortadan kaybolması. Kaybolduğu vakitten beri akıbetinin ne olduğuna dair pek çok farklı varsayım yürütüldü. Lakin “dev yengeçler tarafından yenildiğine dair” bir argüman, son on yılda vakit zaman popülerlik kazandı.
Kaybolan 13 kemik
1940 yılında, Memleketler arası Tarihi Uçak Kurtarma Grubu’ndaki (TIGHAR) araştırmacılar, Batı Pasifik Okyanusu’ndaki Hawaii’den yaklaşık 4.500 kilometre uzaklıktaki bir atol olan Nikumaroro’da arama yapıyorlardı. Grup, aramaları sırasında, üç yıldır kayıp olan Earhart’a ilişkin olduğu düşünülen bir iskeletin kesimlerini (tam olarak yalnızca 13 kemik) buldu. Bulgularını doğrulamak emeliyle, kalıntılar daha fazla tahlil için Fiji’ye gönderildi, lakin daha sonra kayboldu.
Bu kemikler Earhart’a aitse, Earhart ve navigatörü Fred Noonan yollarını kaybetmiş ve akabinde etraftaki resif bir çeşit pist olarak kullanılabileceğinden ötürü Nikumaroro’ya (o sırada Gardner olarak adlandırıyordu) inmiş olabileceklerini öneriyor. Noonan’ın öldüğüne ve uçağın okyanusta kaybolarak Earhart’ı yalnız bıraktığına inanılıyordu. Ancak, Earhart büsbütün yalnız değildi.
Amelia Earhart Nikumaroro, büyük kuşları yemek için avlayıp öldürdüğü bilinen, karada yaşayan devasa bir omurgasız olan dev palmiye yengecine mesken sahipliği yapıyor. Bu yengeçler o kadar büyük ki, bir metreye kadar bacak açıklığına sahip olabiliyorlardı. Hatta Charles Darwin bile, lezzetli olduklarını düşünmesine karşın, onları “canavar” olarak tanımlıyordu. Palmiye yengeçleri, isimlerini hindistancevizlerini parçalama yeteneklerinden alıyor, lakin birebir vakitte fareleri ve yuvalarına çok yaklaşan öteki hayvanları da avlarlar. Geceleri, dev kabuklu sürülerinin yemek için av aradıkları bilinmektedir.
Earhart gizemi ile bu yengeçler ortasındaki irtibat, insan iskeletini 193 kemiğin oluşturmasına karşın yalnızca 13 kemik bulunmasıyla ortaya çıkıyor.
Domuzlarla yapılan deneyler de Earhart gizemini çözemedi
“Hırsız yengeçler” olarak da bilinen palmiye yengeçleri, sürü olarak o kadar acımasızdır ki, avlarının kalıntılarını geniş alanlara dağıtabilirler ve bu canavarların Nikumaroro’da yaşadıkları biliniyor. Bu fikir birinci ortaya çıktığından beri TIGHAR, yengeçlerin kalıntıları nereye götüreceğini ve bunun daha fazla insan kalıntısının bulunmasını yol açıp açmayacağını görmek için domuz vücutlarını kullanarak çeşitli deneyler yaptı. Yengeçlerin bir cesedi iki haftadan daha kısa bir müddette soyup kemikleri yuvalarına kaçırabildiklerini keşfettiler ve bunun da 1940’ta neden yalnızca 13 kemik bulunduğunu açıklayabileceğine inanıyorlar.
Bu değişik ve korkutucu bir hipotez olsa da, internet ve toplumsal medyada son derece tanınan olmasına karşın, şimdilik yalnızca bir hipotez olarak kalıyor. 2018’de TIGHAR ve Tennessee Üniversitesi’nden bir araştırmacı ve antropolog grubu, kemikleri bulmaya yardımcı olmak için Canine Forensics Foundation’dan ödünç alınan köpekleri kullanarak gizemi tekrar inceledi. National Geographic’in 2019’da bildirdiğine nazaran, köpeklerin insan kalıntılarının kokusunu aldıklarını sav etseler de, kesin bir şey keşfedilmedi.
